تشکیل حلقه ای از زباله های فضایی در اطراف زمین همانند زحل

ککمیاب آنلاین: یک استاد رباتیک دانشگاه هشدار داد از صدها میلیون قطعه زباله شناور در فضا، بخش قابل توجهی می تواند حلقه ای را در اطراف زمین همانند حلقه اطراف سیاره زحل تشکیل دهد.

به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از روزنامه دیلی میل، «جیک ابوت»، استاد دانشگاه «یوتا» در آمریکا اظهار داشت: قطعات پراکنده سفینه ها در فضا احتمالاً حلقه هایی به زمین می دهند که از «زباله های فضایی» تولید شده اند.
با این حال، ابوت و همکارانش با قرار دادن آهن ربایی در انتهای بازوی روباتیک و استفاده از جریان های گردابی آهنربا برای جمع آوری زباله های فضایی، سرگرم فعالیت روی ابداع روشی برای پاکسازی زباله های فضایی هستند.
ناسا تخمین می زند که حداقل ۲۳ هزار قطعه زباله بزرگتر از یک توپ سافت بال به قطر ۱۱ تا ۱۲ اینچ (۲۸ تا ۳۰/۵ سانتیمتر) و حدود ۵۰۰ هزار قطعه زباله بین چهار دهم تا چهار اینچ ( بین ۱ تا ۱۰ سانتی متر) در مدار پایین زمین (LEO) وجود دارد.
سازمان فضایی اروپا اعلام نموده است که ۱۷۰ میلیون قطعه زباله فضایی کوچکتر از چهار دهم اینچ (یک سانتی متر) ممکنست وجود داشته باشد. بیش از ۲۷ هزار قطعه زباله مداری توسط سنسورهای شبکه جهانی نظارت فضایی وزارت دفاع آمریکا ردیابی می شوند.
چهار سیاره در منظومه شمسی به اسامی مشتری، زحل، نپتون و اورانوس هم اکنون دارای حلقه هستند. ناسا اشاره کرد که حلقه های زحل از یخ و سنگ تولید شده اند که اندازه های متفاوتی دارند و می توانند بقایای دنباله دارهای باستانی، سیارک ها یا ماهواره های آسمانی باشند.
حلقه هایی که به دور مشتری و نپتون می چرخند بطور قابل توجهی کم نورتر هستند و عمدتا از غبار تولید شده اند. طبق اعلام موزه سلطنتی گرینویچ در انگلیس، ممکنست حلقه های مشتری از برخورد شهاب هایی که به ۷۹ قمر سیاره برخورد کرده اند، نشات گرفته باشند.
ناسا توضیح می دهد که مدار پایین زمین (LEO) حالا بعنوان «بزرگ ترین زباله دان جهان» در نظر گرفته می شود. این سازمان افزود حذف زباله های فضایی به سبب بزرگی این کار پر هزینه است؛ چونکه ممکنست تا ۶ هزار تن زباله در مدار پایین زمین وجود داشته باشد.
ناسا تاکید کرد، بخش زیادی از زباله های فضایی می توانند سرعت بسیار بالایی ( در بعضی موارد ۱۸ هزار مایل در ساعت یا هفت برابر سرعت یک گلوله) پیدا کنند؛ بطوری که برخورد حتی یک قطعه کوچک از زباله های مداری با یک فضاپیما یا با زمین می تواند مشکلات بزرگی بوجود آورد.
اکنون این استاد دانشگاه یوتا سرگرم فعالیت در حوزه ابداع روشی برای پاکسازی بیش از ۶ هزار تن مواد در مدار پایین زمین است که بیشتر آنها با سرعت ۱۵ هزار و ۷۰۰ مایل در ساعت در حرکت هستند.
در مطالعه ای که ماه گذشته در نشریه نیچر انتشار یافت، ابوت و تیمش خاطرنشان کردند که باید آهن ربایی در انتهای یک بازوی روباتیک نصب شود. همانطور که این آهنرباها می چرخند، جریان های گردابی (جریان های الکتریکی که به شکل گرداب هستند) را فعال می کنند که میدان مغناطیسی خودرا به وجود می آورد. در نهایت با بهره گیری از میدان مغناطیسی می توان زباله های فضایی را جمع آوری کرد.
زباله فضایی در حقیقت بقایای فعالیت بشر در فضا است، از قطعات سفینه ها گرفته تا قسمت هایی از سفینه که در مراحل مختلف ماموریت فضایی از آن جدا می شوند یا هر چیز دیگری که در مدار زمین رها شده و دیگر کاربردی ندارد.


منبع: كمیاب آنلاین

آخرین مطالب مرتبط