ایجاد پوشش زیست فعال آلیاژ منیزیم توسط پژوهشگران دانشگاه امیرکبیر

ککمیاب آنلاین: پژوهشگران دانشگاه صنعتی امیرکبیر با ایجاد پوشش های زیست فعال روی آلیاژ منیزیم موفق شدند تا خوردگی آلیاژهای پایه منیزیمی را کنترل کرده و به توسعه کاشتنی های تجزیه پذیر درون تنی بپردازند.

نسرین سادات آذریان دانش آموخته دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مجری طرح «ایجاد پوشش های زیست فعال روی آلیاژ منیزیم ۳۱AZ به روش پلاسمای الکترولیتی» اظهار داشت: کنترل نرخ خوردگی در کنار بهبود زیست سازگاری و زیست فعالیت آلیاژ پایه منیزیمی بعنوان کاشتنی فلزی تجزیه پذیر همچون اهداف این طرح است.
وی اضافه کرد: با به کار بردن اجزای زیست فعال در سطح کاشتنی، شرایط بهبود بافت استخوانی لطمه دیده تسریع می یابد و همزمان با تجزیه پذیری کاشتنی در بدن، بافت استخوانی جدید رشد کرده و جای آنرا می گیرد.
مجری طرح «ایجاد پوشش های زیست فعال روی آلیاژ منیزیم ۳۱AZ به روش پلاسمای الکترولیتی» با اشاره به روند این طرح اشاره کرد: در این طرح، با بهره گیری از روش PEO (که برمبنای اکسیداسیون آندی فلزات در ولتاژی بالاتر از ولتاژ شکست دی الکتریک لایه های اکسید سطحی فلز است) پوشش اکسیدی چند جزئی حاوی اجزای زیست فعال (کلسیم، فسفر، سیلیسیم و فسفر) بر سطح آلیاژ منیزیم ۳۱AZ به وجود آمد.


آذریان افزود: با مطالعه بر روی متغیرهای فرآیند، پوشش بهینه به لحاظ ضخامت، خاصیت های میکروسکوپی و خواص خوردگی و زیستی تولید و در محلول شبیه سازی شده بدن به لحاظ تجزیه پذیری با گذشت زمان مورد ارزیابی قرار گرفت.
وی به نتیجه این طرح اظهار داشت: نتیجه، اثربخشی روش PEO در کنترل نرخ خوردگی منیزیم بود بطوریکه با تجزیه پذیری آلیاژ دارای پوشش، رسوبات غنی از کلسیم و فسفر (مشابه فاز معدنی استخوان) بر سطح تشکیل می شد.
این محقق اضافه کرد: کنترل خوردگی آلیاژهای پایه منیزیمی و همین طور توسعه کاشتنی های تجزیه پذیر درون تنی از نتایج این طرح است.
وی با اعلان اینکه از این طرح مقاله ای انتشار یافته است، اشاره کرد: این مقاله تحت عنوان «مکانیزم پروسه پوشش دهی اکسیداسیون پلاسمای الکترولیتی (PEO) و نقش متغیرها در ترکیب شیمیایی پوشش» است که در «ژورنال منیزیم و آلیاژها» انتشار یافته است.
به گفته این محقق، ادامه و نتیجه این طرح منوط به انجام آزمایش های زیستی تکمیلی و آزمون های حیوانی است.
آذریان درباب کاربردهای ایجاد پوشش های زیست فعال روی آلیاژ منیزیم ۳۱AZ به روش پلاسمای الکترولیتی اظهار داشت: تولید کاشتنی های استخوانی تجزیه پذیر با خاصیت تسریع ترمیم بافت استخوانی لطمه دیده از کاربردهای ویژه این طرح شمرده می شود.
استاد راهنمای این طرح دکتر سید محمد موسوی خوئی عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر است.



منبع: كمیاب آنلاین

آخرین مطالب مرتبط