ابتکار پژوهشگران ژاپنی برای درمان 2 بیماری نادر پوستی

ببه گزارش کمیاب آنلاین، یک روش جدید پیوند پوست که توسط پژوهشگران ژاپنی ابداع شده است، می تواند راه امیدوارکننده ای برای درمان دو بیماری نادر پوستی باشد.

به گزارش کمیاب آنلاین به نقل از ایسنا، پژوهشگران دانشکده پزشکی «دانشگاه ناگویا»(Nagoya University) در ژاپن با پیوند زدن پوست سالم از نظر ژنتیکی به قسمت های ملتهب بدن، بیماری های پوستی «ایکتیوز اپیدرمولیتیک»(Epidermolytic ichthyosis) و «ایکتیوز همراه با کنفتی»(Ichthyosis with confetti) را با موفقیت درمان کردند.
به نقل از میراژ نیوز، پیوند پوست سالم به نواحی ملتهب بعنوان یک گزینه درمانی برای صدمات سوختگی شدید مورد استفاده قرار گرفته است. پژوهشگران دانشگاه ناگویا این روش را روی چندین بیماری از یک بیماری رایج گرفته تا بیماری های نادر به کار بردند. پژوهش آنها می تواند راه را برای عرضه یک راهبرد جدید و موثر به منظور درمان این اختلالات پوستی چالش برانگیز هموار کند.
ایکتیوز اپیدرمولیتیک و ایکتیوز همراه با کنفتی، اختلالات ژنتیکی نادر پوستی هستند که در اثر بروز جهش در یکی از دو ژن سازنده کراتین پوست معروف به KRT۱ و KRT۱۰ ایجاد می شوند. از آنجائیکه کراتین برای حفظ یکپارچگی پوست مهم می باشد، این جهش ها به شکنندگی پوست منجر می شوند که تاول زدن و ایجاد لکه های ضخیم و پوسته پوسته را به همراه دارد.
بعضی از افراد مبتلا به این بیماری ها، لکه های بزرگی از پوست سالم را در نواحی صدمه دیده دارند. این لکه ها ناشی از «نوترکیبی ژنتیکی» هستند که طی آن تغییرات ژنتیکی خودبه خودی، جهش ها را با تغییر ژن های عامل بیماری پوستی اصلاح می کنند. این سبب می شود که مناطق صدمه دیده به حالت سالم بازگردند.
این گروه پژوهشی متوجه شدند که نوترکیبی ژنتیکی را میتوان برای عرضه یک درمان پیشگامانه استفاده نمود. با ساخت گرافت های پوستی به نام «اتوگرافت اپیدرمی کشت شده» حاوی اصلاحات جهش ژنتیکی برای عرضه پوست سالم و پیوند زدن سلول های پوستی اصلاح شده طبیعی به مناطق صدمه دیده میتوان شیوع بیماری را کنترل کرد.
آنها امکان پیوند اتوگرافت های اپیدرمی کشت شده را با استفاده از «کراتینوسیت های اپیدرمی برگشتی» فاقد جهش کراتین ارزیابی کردند. اتوگرافت اپیدرمی کشت شده به ضایعات بیماران پیوند زده شد. چهار هفته بعد از پیوند، دو نفر از بیماران بدون عود ایکتیوز در کل ناحیه تحت درمان گزارش شدند. این در حالی بود که بیمار سوم در بیشتر از یک سوم ناحیه صدمه دیده، عود بیماری را تجربه نکرد.
باآنکه این کار در ابتدا موفقیت آمیز بود اما ۲۴ هفته بعد از پیوند، هر سه بیمار تا اندازه ای عود ایکتیوز را در محل پیوند تجربه کردند. پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که بهترین استفاده از این روش، کاهش دادن علایم در زمان شدت بیماری و درمان علایم ایکتیوز اپیدرمولیتیک موضعی در مناطق خاصی است که بر کیفیت زندگی تاثیر می گذارند.
این پژوهش یک گام مهم رو به جلو در کوشش برای یافتن درمان های موثر برای ایکتیوز اپیدرمولیتیک و ایکتیوز همراه با کنفتی است. پژوهشگران با استفاده از مکانیسم های اصلاح ژنتیکی طبیعی بدن، یک درمان جدید و امیدوارکننده را نشان داده اند. پژوهش آنها راه را برای مطالعات و آزمایش های بالینی بیشتر به منظور اصلاح روش درمان و گسترش مزایای آن به تعداد بیشتری از بیماران هموار می کند و برای کسانی که تحت تاثیر این اختلالات پوستی درمان ناپذیر قرار دارند، امیدبخش است.
این پژوهش در «British Journal of Dermatology» به چاپ رسید.




منبع: كمیاب آنلاین

آخرین مطالب مرتبط