کشف مولکولی که کاهش وزن را تسریع می کند

ببه گزارش کمیاب آنلاین، دانشمندان موفق به کشف مولکولی شده اند که می تواند کاهش وزن به واسطه انجام تمرینات ورزشی را موثرتر و تسریع کند.

به گزارش کمیاب آنلاین به نقل از ایسنا، ورزش کردن می تواند نقش مهمی در کاهش وزن داشته باشد، اما بنظر می رسد که وزن در بعضی افراد راحتتر از دیگران کاهش پیدا می کند.
به نقل از اس ای، یک مطالعه جدید که تفاوت های ظریف در دسته ای از مولکول های دخیل در متابولیسم را برجسته می کند، می تواند به توضیح دلیل این امر کمک نماید.
مولکول مورد نظر پروتئینی به نام PGC-۱⍺ است که در تجزیه کربوهیدرات ها و چربی ها نقش دارد. در حالیکه این مولکول پیش از این با ورزش و وزن مرتبط دانسته شده بود، اما مکانیسم ها و فرآیندهایی که این مولکول در آن نقش دارند، مشخص نبودند.
حالا در این پژوهش جدید، گروهی از متخصصان از سراسر ژاپن کشف کردند که انواع مختلفی از PGC-۱⍺ در این امر دخیل هستند و در واقع این گونه های PGC-۱αb و PGC-۱αc هستند که واقعاً می توانند در ورزش و کاهش وزن تفاوت ایجاد کنند.
کازوهیرو نومورا، دانشمند زیست پزشکی دانشگاه کوبه و تیمش دریافتند که اگر بدن موش ها بیان گونه های PGC-۱αb و PGC-۱αc را در پاسخ به ورزش افزایش دهد، به بقیه بدن سیگنال می دهند تا انرژی خروجی را بالا برند.
این تیم آزمایش هایی را روی موش ها و ۱۰ انسان که همگی مرد بودند، به ترتیب روی تردمیل و دوچرخه های ثابت ورزشی انجام داد و سپس نمونه های کوچکی از بافت بدن آنها گرفت تا متوجه شود که در مورد متابولیسم عضلانی، چربی سوزی و مصرف اکسیژن چه اتفاقی می افتد.
به صورت مشخص برای آزمایش تولید PGC-۱α، بعضی از موش ها بدون پروتئین های PGC-۱αb و PGC-۱αc پرورش داده شدند. موش هایی که پروتئین مورد نظر را نداشتند، در نهایت چاق شدند و انسولین زیادی در خونشان داشتند.
در آزمایش انسانی هم مردانی که در دسته عدم تحمل انسولین طبقه بندی می شدند(وضعیتی که سطح PGC-۱α را کاهش می دهد) در گروه آزمایش قرار گرفتند. پژوهشگران دریافتند که سطوح PGC-۱αb و PGC-۱αc هر دو با ورزش افزایش می یابند که به نوبه خود منجر به کارآمدتر شدن متابولیسم بدن می شود.
این یافته ها نشان داده است که توانایی ما برای تولید PGC-۱αb و PGC-۱αc به نحوی با کاهش وزن ما مرتبط می باشد، کشفی که دانشمندان بر مبنای مطالعات قبلی انتظار آنرا داشتند.
اوگاوا واتارو متخصص غدد از دانشگاه کوبه در ژاپن می گوید: فرضیه ای در خصوص این که ژن های ماهیچه های اسکلتی استعداد مبتلا شدن به چاقی را تعیین می کنند، درست بود.
مانند هر کشف جدیدی، نتایج این یافته ها هنوز کاملا معلوم نیست و احتیاج به مطالعه و تحقیقات آینده در این فرآیندها در گروههای بزرگتر و متنوع تر از مردم دارد.
با این وجود، این یافته ها سرنخ دیگری به ما می دهند که چرا نسبت ورزش به کاهش وزن برای همه یکسان نیست.
بدون شک عوامل گوناگونی در این امر دخیل هستند، اما اگر بتوان فعالیت PGC-۱αb و PGC-۱αc را مدیریت کرد، این امکان وجود دارد که انواع جدیدی از درمان های کاهش وزن ظاهر شوند.
اوگاوا می گوید: اگر بتوان ماده ای پیدا کرد که نسخه های PGC-۱αb و PGC-۱αc را بالا برند، این می تواند منجر به تولید داروهایی شود که مصرف انرژی را در حین ورزش یا حتی بدون ورزش بالا برند.
وی ادامه داد: چنین داروهایی به صورت بالقوه می توانند چاقی را مستقل از رژیم ها و محدودیت های غذایی درمان کنند.
این پژوهش در مجله Molecular Metabolism انتشار یافته است.

آخرین مطالب مرتبط