چینی ها در خاک ماه آب کشف کردند

ببه گزارش کمیاب آنلاین، دانشمندان چینی می گویند موفق به کشف یک ماده معدنی در خاک کره ماه شده اند که ۴۱ درصد جرم آنرا آب تشکیل می دهد.

به گزارش کمیاب آنلاین به نقل از ایسنا، دانشمندان چینی در پیشرفتی بزرگ در جهت تعیین امکان حیات در ماه ادعا کردند که برای نخستین بار مولکول های آب را در خاک ماه کشف کرده اند.
آنها می گویند یک ماده معدنی هیدراته غنی شده با آب را در نمونه های خاک ماه یافته اند که توسط مأموریت چانگ ای-۵(Chang'e-۵) چین در سال ۲۰۲۰ به زمین آورده شده است.
دانشمندان مؤسسه فیزیک آکادمی علوم چین(CAS) که این پژوهش را انجام داده اند، می گویند این کریستال(بلور) معدنی ناشناس به نام «کانی ناشناخته قمری »(ULM-۱) نام گذاری شده و سرشار از مولکول های آب و آمونیاک است.
کانی ناشناخته قمری
دانشمندان چینی می گویند کانی ناشناخته قمری(ULM-۱) که در سطح ماه یافت می شود، یک ماده معدنی غنی از آب و آمونیوم است.
طبق تحقیقات، فرمول مولکولی این ماده معدنی شامل شش آب کریستالی است که مولکول های آب تا ۴۱ درصد از جرم آنرا می سازند.
ساختار و ترکیب این کانی بسیار شبیه به ماده ای معروف به نووگربل نوویت(novograblenovite) است که یک کانی فومارول زمینی است که از واکنش بازالت داغ با گازهای آتشفشانی غنی از آب و کارنالیت(یک کانی تبخیری زمینی) تشکیل شده است.
دانشمندان چینی می گویند: ما اثر آلودگی زمینی یا اگزوز موشک را بعنوان منشأ این هیدرات بر مبنای ترکیبات شیمیایی و ایزوتوپی و شرایط تشکیل آن رد می نماییم.
حضور آمونیوم نشان دهنده تاریخ پیچیده تر گاززدایی ماه است و پتانسیل آنرا بعنوان منبعی برای سکونت در ماه برجسته می کند.
دانشمندان چینی افزودند: یافته های ما همینطور نشان داده است که مولکول های آب می توانند در آن نواحی که نور خورشید می تابد، بعنوان نمک های هیدراته باقی بمانند و محدودیت های مهمی را برای فوگاسیته آب و بخار آمونیاک در گازهای آتشفشانی ماه ایجاد کنند.
«ماه خشک» به تاریخ پیوست
هنگامی که مأموریت آپولو از جانب ایالات متحده برای نخستین بار انسان ها را در دهه ۱۹۶۰ میلادی به کره ماه برد، محققان این فرصت را داشتند که سطح ماه را مستقیماً برای کشف نشانه هایی از آب کاوش کنند.
تحلیل و بررسی اولیه نمونه های خاک توسط آنها ناامیدکننده بود و به مفهوم غالب «ماه خشک» منجر گردید. ازاین رو وجود آب در ماه برای چندین دهه مورد توجه جدی قرار نگرفت.
بر مبنای مقاله ای که در مجله Nature Astronomy انتشار یافته، پیشرفت های فناوری مانند روش های میکروآنالیز و سنجش از دور اخیراً مفهوم ماه خشک را به چالش کشیده است.
در سال ۲۰۰۹ فضاپیمای چاندرایان-۱(Chandrayaan-۱) متعلق به سازمان تحقیقات فضایی هند نشانه هایی از مواد معدنی هیدراته مانند مولکول های اکسیژن و هیدروژن را در مناطق زیر نور خورشید ماه شناسایی کرد.
در سال ۲۰۲۰ هم ناسا از کشف آب در سطح زیر نور خورشید ماه اطلاع داد. این کشف بر مبنای داده های رصدخانه استراتوسفری هوابرد برای نجوم فروسرخ حاصل شد که مولکول های آب را در دهانه کلاویوس(Clavius) شناسایی کرد. دهانه کلاویوس یکی از بزرگترین دهانه های قابل مشاهده از زمین در نیم کره جنوبی ماه است.
با این وجود، عدم وجود نمونه های برگشتی از ماه از عرض جغرافیایی بالا و مناطق قطبی این قمر به این مفهوم بود که منشأ و شکل شیمیایی واقعی هیدروژن قمری مشخص نشد.
تیم دانشمندان سیاره شناس از دانشگاه هاوایی شواهد قطعی برای ذخایر یخ آب در ماه را در سال ۲۰۱۸ کشف کردند. با این وجود در مصاحبه ای توضیح دادند که آژانس های فضایی باید بر چندین مانع بزرگ غلبه کنند تا از منابع عظیم آب در ماه استفاده نمایند.
آنها توضیح دادند که اهمیت تشکیل آب در ماه فراتر از تایید وجود آبی است که می تواند برای زیستگاه های آینده استفاده شود، چون که آب یکی از معدود اجزای تشکیل دهنده سطح ماه است که امکان دارد فرآیندهای شکل گیری و تکامل ماه را در خود ثبت کرده باشد.
این پژوهش در مجله Nature Astronomy انتشار یافته است.



منبع: كمیاب آنلاین

آخرین مطالب مرتبط